Na ons geen zondvloed

In de mailbak vallen veel reacties binnen. Ik heb er vorige keer al over geschreven. Maar ik wil hier toch terugkomen op één zinnetje van een schrijver. Dat zinnetje luidde: dat ANBO toch allereerst moet opkomen voor gepensioneerden en zich minder gelegen moet laten liggen aan andere generaties.

De opmerking begreep ik voor de helft: wij zijn een ouderenorganisatie, dus kijken wij naar de omstandigheden waarin ouderen leven. Dat doen we op drie hoofdthema’s: inkomen, zorg en wonen.

En we zetten ons ook in voor andere actuele problemen. Ik ben trots als ik de kaarten aan de muur zie hangen met dankbetuigingen van leden, die door mijn collega’s door de onbegrijpelijke CBR-procedures zijn geloodst en nu weer met een gerust hart achter het stuur kunnen. En zo kunt u een waaier van dingen vinden, waarvoor ANBO zich met succes inzet.

Leven

Ik werk samen met mijn collega Alex van Scherpenzeel aan het dossier inkomen. Globaal: ik doe pensioen en Alex de rest: belastingzaken, sociale uitkeringen, bankvoorzieningen en dergelijke. En we weten hoe belangrijk inkomen is voor ouderen. Iedereen wil op een redelijke manier zijn of haar leven kunnen voortzetten na pensionering. Want daar gaat het om: leven. Het bezit van een auto is geen financiële zaak, maar gewoon noodzakelijk om je zieke zus te kunnen helpen die een dorp verderop woont. Om boodschappen te kunnen doen als de super in je wijk sluit. En ja, ook een keer op vakantie. Dat hoort bij het leven – vandaar ook de inzet richting CBR.

Kortom – de inzet voor ouderen is onze reden van bestaan. En dat geldt ook voor pensioen. Maar ik ben er juist fier op (ik woon tegen de Belgische grens aan) dat wij als ANBO breder kijken dan het deelbelang van de huidige gepensioneerden. Misschien omdat ik alleen maar ouderen ken, die heel graag hebben dat hun kinderen (en kleinkinderen) het later ook goed hebben. Die vooral sociaal zijn naar alle generaties.

Samen doen

Ik denk dat het allereerst eerlijk is om zo te opereren – en nog eens verstandig ook. Immers, de werkenden van vandaag zijn de gepensioneerden van morgen. En ANBO zal ook voor hen staan.

En dan is pensioen ook nog eens iets wat we samen doen. Samen leggen en legden we premie in, samen delen we mee- en tegenvallers. Dat moet eerlijk. Overigens schrijft de wet het ook voor: besturen van pensioenfondsen moeten voldoen aan evenwichtige belangenbehartiging. Dat de huidige regels onbegrijpelijk zijn en niet goed uitpakken, heb ik hier uit en te na beschreven – we zijn bezig die te verbeteren.

Durf

Daarom was het voorstel aan de minister om niet te korten en de premie niet te verhogen ook evenwichtig: de belangen van beide partijen komen samen. En we zijn tevreden dat Koolmees dat redelijk heeft gevolgd. Ik durf ook te zeggen: als we alleen hadden geroepen dat korten niet mag, waren we niet eens aan tafel gekomen.

Het is een belang van ouderen dat ook jongeren bij het pensioenstelsel betrokken blijven. Als zij afhaken, krijg je ‘gesloten fondsen’ met alleen gepensioneerden. Dat is niet gunstig in een tijd van extreem lage rentes. Vraag maar eens wat er gebeurd is met de uitkeringen van verzekeringsmaatschappijen: die individuele pensioenen stortten in toen de rente daalde. Daarom vindt ANBO het belangrijk dat we alles samen blijven doen.

Complete onzin

Dan is er ook nog het beeld van de ‘graaiende ouderen’, die alleen maar aan zichzelf denken en de potten leegeten. Na ons de zondvloed met al die babyboomers. Complete onzin, want zo zijn ouderen helemaal niet. En daarom is het goed om met een genuanceerde, brede benadering te laten zien dat we opkomen voor een gezamenlijk belang.

Dat geldt bijvoorbeeld voor indexatie. De gepensioneerden merkt het bij het afrekenen bij de supermarkt, maar als werkenden hun aanspraken niet zien stijgen, krijgen zij over tien of twintig jaar een enorme klap als ze met pensioen gaan.

Kortom: we doen het samen en samen staan we sterker. Samen met u, want juist met steun van onze leden kunnen we het gedeelde belang verdedigen. En dat is in deze tijd misschien wel harder nodig dan ooit.