Langdurige zorg is meer dan alleen verpleeghuizen

Opnieuw wordt de discussie over geld voor zorg te veel beperkt tot verpleeghuiszorg. Dat zegt ANBO in aanloop naar het Algemeen Overleg over ouderenmishandeling, ouderenzorg en verpleeghuiszorg. In de Volkskrant van afgelopen zaterdag is de beslissing om 2,1 miljard euro toe te wijzen aan de verpleeghuizen uitgebreid gereconstrueerd. Dit bedrag is het gevolg van een rekensom van het Zorginstituut, dat becijferde hoeveel geld er minimaal nodig was om aan de nieuwe kwaliteitseisen - het kwaliteitskader verpleeghuiszorg - te voldoen. Hoewel minister De Jonge (Volksgezondheid) hierop reageerde met de boodschap dat dit extra geld niet ter discussie staat, bleek vandaag dat het ministerie wél heeft laten onderzoeken of de geplande inzet van deze 2,1 miljard efficiënt zal zijn. ANBO verwacht daarom dat de Kamer aanstaande donderdag opnieuw zal discussiëren over de toegezegde middelen. 

Oók geld voor zorg thuis

In een brief aan de Tweede Kamer herhaalt ANBO-bestuurder Liane den Haan de visie dat verpleeghuiszorg een onderdeel is van een breder aanbod aan langdurige zorgarrangementen. "Slechts zes tot acht procent van de mensen die langdurig zorg nodig heeft woont in een verpleeghuis; de meeste mensen worden thuis oud en hebben dáár zorg nodig. Langdurige zorg moet op alle niveau's goed zijn. En niet wáár de zorg geleverd wordt is leidend, maar hoe de juiste zorg geleverd wordt, door de juiste mensen op de juiste plaats, naar gelang de behoefte van de bewoner; dat is het meest belangrijk." ANBO heeft zich het afgelopen jaar, samen met zorgorganisaties, gemeenten, werknemers- en cliëntorganisaties hard gemaakt voor goede langetermijn-investeringen, óók in zorg die aan zelfstandig wonende ouderen geleverd wordt. 

Wat is nodig volgens ANBO?

• Er moet geïnvesteerd worden in betere opleidingen én in een beter imago van de ouderenzorg, waardoor de krapte op de arbeidsmarkt en het tekort aan geschoold personeel bestreden kan worden. Dat kan mede door het geven van baangaranties, zoals een aantal zorgorganisaties nu al doet;
• Investeer in welzijn en goede en gevarieerde dagbestedingsactiviteiten waarbij de instelling onderdeel wordt van de wijk en vice versa. Nu zijn veel dagbestedingsoplossingen wegbezuinigd, waardoor de druk op mantelzorgers enorm toeneemt;
• Kijk naar het volledige aanbod van langdurige zorg en zorg voor flexibiliteit en maatwerk. De cliënt én zijn omgeving staan centraal;
• Als het dan gaat over verpleeghuiszorg, zorg dan voor de juiste teammix, afhankelijk van de behoeften van bewoners. Een vaste normering werkt belemmerend en is onbetaalbaar.

Lees de brief aan de Tweede Kamer