Leden over hun pensionering

Henny van Houwelingen

(63, op de foto met zijn partner Desiree van den Heuvel) uit Gorinchem

“Na ruim 40 jaar werkzaam te zijn geweest in de transportwereld met werkweken van altijd meer dan 60 uur werd het mij mentaal en fysiek steeds zwaarder om dit tot mijn 67e vol te houden. Mede door het grote chauffeurstekort worden degenen die er nog wel zijn, extra belast en dus moet je in plaats van rustig naar je pensioen toewerken nog een tandje bijschakelen. Na al die jaren roofbouw te hebben gepleegd op mijn lichaam werd ik in juni 2019 zestig jaar en kon ik vervroegd met pensioen. Niet meer om 4 uur ‘s nachts de wekker, maar de dag indelen met leuke dingen en tijd voor mijn vele hobby’s. Nieuwe e-bike gekocht en met de fietsendrager achter op de auto verken ik ons mooie land met de fiets in plaats van met de truck. Ik heb me nog geen dag verveeld en hoop het nog lang vol te houden.”

Anneke Schouten-Buijs

(76) uit Apeldoorn

“Na 30 jaar parttime werk als gezinshulp ben ik in 2007 met de VUT gegaan. Onze oudste zoon woont in Roemenië en om geregeld hem en zijn gezin te bezoeken, hoefden we nu geen rekening meer te houden met het aantal beschikbare vakantiedagen. Eigenlijk ben ik heel tevreden met deze levensfase, al kan ik door osteoporose niet meer alles doen wat ik zou willen. Gelukkig kan mijn man het werk in de grote tuin goed aan. Toen hij met de VUT ging, konden we een cursus ‘stoppen met werk’ volgen. Wij hebben daar best veel aan gehad.”

Will Hille

(86) uit Amsterdam

“Twintig jaar geleden ging ik met pensioen na een druk werkleven in binnen- en buitenland. Dat ging soms ten koste van een sociaal leven. Ik viel niet in een zwart, maar in een wit gat. Eindelijk tijd voor contacten en uitgestelde hobby’s. Mijn
leven werd er rijker door. De tip die ik andere(bijna) gepensioneerden zou willen geven: ga niet zitten wachten tot er iets leuks gebeurt, maar neem het heft in eigen handen en zoek uit de vele mogelijkheden een hobby die bij u past. En ik wandel elke dag met mijn hondje, lichaamsbeweging voor hondje én voor mij.”

Martin van der Weide

(67) uit Hoofddorp

“Voor mij was de overgang naar mijn pensioen vrij abrupt en niet vrijwillig. Ik heb eind 2014 een hartstilstand gehad. Er is toen een interne defibrillator ingebracht. In principe was ik verder goed hersteld tot ik in augustus 2020 toch weer (hartritme) problemen kreeg, waarbij ik tijdens een autorit buiten bewustzijn raakte en een eenzijdig ongeval veroorzaakte. Ik was tot die tijd werkzaam als zelfstandig koerier. Dat stopte en ik moest vervroegd met pensioen. Ik was toen 65 jaar. Ik vond het moeilijk om te wennen aan mijn nieuwe situatie. Meevallers zijn voornamelijk dat ik meer tijd heb voor vrienden en familie. Langzamerhand heb ik mij inmiddels weer herpakt en geniet ik zoveel mogelijk van het leven zoals mij dat nu rest.”

Peter van Dongen

(74) uit Waspik

“Alleen nog dingen doen op weg naar mijn 75e die leuk zijn en waar ik zelf plezier in heb. Dat is mijn leidraad voor mijn verdere pensioenleven. Daarom kan ik iedere naderende pensionado de tips geven:

• Zorg dat je leuke hobby’s hebt tijdens je werkzame leven.
• Zet een plan uit voordat je stopt met activiteiten die je interesseren.
• Duik niet teveel in groepen of organisaties waarbij je geconfronteerd wordt met allerlei problemen. Die heb je wellicht tijdens je werk al genoeg meegemaakt. Motto: het moet leuk blijven voor jezelf!
• Kies een cursus die je aanspreekt, ga naar buiten, fiets of wandel en geniet van de natuur zoals vele pensionado’s doen.
• Zorg dat je onder de mensen blijft, maak niet uit welke groep of activiteit je kiest.
• Lees artikelen, de krant, bladen, internet of boeken. Goed voor beweging in je hersenen en voor nieuwe oriëntaties.

Ik heb misschien gemakkelijk praten; geen bijzondere fysieke problemen, een geweldige partner, boeiende kinderen en kleinkinderen, redelijke conditie. Dat besef ik ook bij deze bijdrage. Maar is het bij jou of jullie iets anders dan gelden dezelfde tips voor een actieve, prettige en zinvolle pensioenperiode.”

Ontgroening

In De Ontgroening van een Eerstejaars Gepensioneerde gaat oud-docent en schrijver Jaap Kranenborg in op het eerste jaar na zijn pensionering. Hij voert geschiedenisleraar Maarten ten tonele die in een monoloog aan zijn vader vertelt hoe zijn eerste jaar als gepensioneerde is verlopen.

Het begint niet al te goed: het afscheid van zijn werk valt volledig in duigen en op de eerste dag verliest hij ook nog zijn bril. En wat moet hij met die zeeën van tijd? Na de eerste paar weken in een gelukzalige vakantiestemming te hebben verkeerd, doemen steeds vaker de zogenoemde ‘eindfasegevoelens’ op. In een verwoede poging dit te bezweren, plant hij zijn dagen vol met activiteiten: cursussen, vrijwilligerswerk, filmfestivals, beurzen, reisjes in binnen- en buitenland en een heleboel meer. En al gaat niet alles van een leien dakje, naarmate het jaar vordert, beginnen zich de contouren af te tekenen van een nieuwe structuur als pensionado - en die is lang zo slecht nog niet.

In samenwerking met de auteur en zijn uitgeverij Unieboek | Het Spectrum mogen we drie exemplaren weggeven. Wilt u daar kans op maken? Laat dit dan weten via: magazine@anbo.nl en meld daarbij wat u zo fijn vindt aan het ANBO-lid-maatschap. Uw quotes willen we graag gebruiken, bijvoorbeeld in het magazine.