Gerard Siep

Mijn naam is Gerard Siep, 71 jaar oud, twee kinderen. Van oorsprong ben ik een financiële man. Op mijn 24ste was ik hoofd van een financiële administratie bij een grote importeur van aardewerk en porselein . Ik heb vervolgens een carrièreswitch gemaakt naar de gezondheidszorg. Opgeleid tot verpleegkundige B+A. In de daarop volgende decennia heb ik een lange carrière in de zorg doorlopen.

Naast vakinhoudelijke opleidingen en bijscholingen heb ik onder andere managementopleidingen, docentenopleiding en twee universitaire masters behaald, de laatste toen ik 57 jaar jong was. Ik heb functies bekleed in alle velden van de gezondheidszorg,. Mijn laatste functies waren die van bouwdirecteur van een dialysecentrum en bestuursassistent in een algemeen ziekenhuis.

In mijn vrije tijd was ik (internationaal) scheidsrechter bij baseball en hockey. Ik ben nog steeds actief in beide takken van sport. Vanaf mijn jongste jeugd zit besturen mij in het bloed. Ik vervulde mijn eerste bestuurlijke functie toen ik zestien jaar was. Sindsdien is er geen jaar voorbij gegaan dat ik niet één of twee bestuursfuncties bekleedde. Ik ben actief geweest in sportbonden, opleidingen voor scheidsrechters, docent communicatie, vicevoorzitter van het regionaal centrum voor cultuureducatie en voorzitter van het intergemeentelijk bestuurlijk overleg.

De laatste tien jaar was ik achtereenvolgens lid van de Raad van Advies, bestuursvoorzitter en laatstelijk als voorzitter van de Raad van Toezicht van het Netwerk Cliënt-en-raad Zorg. Vanuit deze functies nam ik deel aan ministeriele werkgroepen zoals de werkgroep Governance Code Zorg en voorbereidingsgroep Wet Medezeggenschap Cliëntenraden Zorg (WMCZ).

Binnen ANBO wil ik me graag inzetten voor een verbreding van samenwerking met andere organisaties die zich tot doel stellen de positie van de ouderen, in de breedste zin van het woord, te behartigen en zeker te stellen. Binnen enkele jaren zijn de 60+ers de grootste groep consumenten in Nederland. Bedrijfsleven, instellingen, maatschappelijke organisaties, politiek moeten zich dit goed realiseren en beleid, voorzieningen en het denken over ouderen hierop afstemmen.

Er moet daarbij mijns inziens niet over ouderen worden gedacht maar tezamen met ouderen worden gedacht over behoeften en mogelijke oplossingsrichtingen voor door ouderen ervaren knelpunten. Daarnaast wil ik mij inzetten om ook binnen de doelgroep ouderen zelf het ‘realistisch’ denken te vergroten. Er is volgens mij op vele fronten nog een wereld te winnen!