28 december 2016

'Koken kan niet meer, maar ze schilt nog wel de aardappels'

Zorg voor een ander is niet meer vanzelfsprekend, de overheid rekent er tegenwoordig op dat familie, vrienden en zelf buren een steentje bijdragen. In ANBO Magazine #8 drie portretten. Vandaag het verhaal van Melchior Verschoor. Hij is mantelzorger voor zijn moeder, Riet Verschoor.

Steeds vaker bij hen langs 

"Mijn moeder kampte met manische depressiviteit en de ziekte van Parkinson. Mijn vader was lichamelijk op. Steeds vaker ging ik even bij hen langs. Nadat ik twintig jaar op mezelf had gewoond, trok in 2003 weer bij mijn ouders in. Dat leek me de meeste praktische oplossing. Het kon ook, omdat ik vrijgezel ben. Mijn vader overleed in 2006 en voor mijn moeder was het toen heel fijn dat ik er elke avond was. Ze kookte in die periode nog voor mij, dat gaf invulling aan haar dag.

Steeds meer taken overgenomen 

In de loop der tijd heb ik steeds meer taken overgenomen. Toch moet je oppassen dat je iemand niet alles uit handen neemt. Koken kan mijn moeder niet meer, maar ze schilt nog steeds de aardappels. Mijn moeder gebruikt 22 medicijnen per dag, die ik klaarzet in speciale doosjes. Elke avond om tien uur trek haar steunkousen uit. 's Ochtends ga ik om zes uur weg, ik als zzp'er in de bouw.

Meer lezen over hoe Melchior zijn werk combineert met de zorg voor zijn moeder? Klik dan hier.