31 januari 2020

ANBO in De Telegraaf: ’Ouderen krijgen geen visite meer met zulke parkeerprijzen’

De parkeertarieven rijzen met name in de grote steden de pan uit. Dat heeft gevolgen voor de sociale contacten van kwetsbare ouderen. Daarom reageerde ANBO-directeur Liane den Haan deze week met een opinie-artikel in de Telegraaf: “Stel je voor dat de mensen van wie je afhankelijk bent, niet meer kunnen of willen betalen om bij jou in de buurt te parkeren?”

Liane den Haan in De Telegraaf: “We leven in een inclusieve samenleving. Althans, dat is wat de rijksoverheid bepleit. Met andere woorden: we willen dat iedereen kan blijven meedoen en wel tot op hoge leeftijd. Maar als je kijkt naar het koopkrachtbeleid, dan zie je dat dat waar het ouderen betreft niet lukt. Zij blijven qua inkomen achter op werkenden.

Hoge kosten

Voor veel mensen, onder wie ouderen met alleen een AOW of met een klein pensioen, rijzen de kosten op alle fronten de pan uit. De huurkosten, energierekening, zorgkosten, maar ook de dagelijkse boodschappen zijn flink gestegen. Uit cijfers van het CBS blijkt dat de parkeerkosten enorm stijgen. Met name in de grote steden is het bijna onbetaalbaar om je auto in het centrum te parkeren. Terwijl veel ouderen hun auto echt nodig hebben om ergens te kunnen komen.

Het gaat ons zeker niet om mensen die naar een stad gaan om te winkelen of uit te gaan. We hebben het hier met name over kwetsbare ouderen die hun auto moeten parkeren omdat ze zorg nodig hebben. Denk aan een behandeling in een ziekenhuis en mensen die afhankelijk zijn van mantelzorgers. Stel je voor dat die het niet meer kunnen of willen betalen om bij jou in de buurt te parkeren? De kans bestaat dan ook dat je sociale netwerk minder groot wordt. Dat je bezoek misschien minder snel komt, als de parkeerkosten bij jou in de buurt steeds verder stijgen.

Onbetaalbaar

Ik vind het echt heel vreemd, als aan de ene kant allerlei zaken worden gestimuleerd, zoals gezond leven, zo lang mogelijk zelfstandig blijven en je sociale netwerk in stand houden, en er aan de andere kant juist beleid gevoerd wordt om al die dingen onbetaalbaar te maken. Dat heet dan een inclusieve samenleving. Maar dan wel één waar met name kwetsbare ouderen aan hun lot worden overgelaten.

Samen werken aan een oplossing

Wat ons betreft moet daarom gekeken worden naar de hoge kosten die mensen voor hun kiezen krijgen. En die hen weerhoudt om tot op hoge leeftijd te blijven meedoen. De rijksoverheid moet de verantwoordelijkheid nemen en zorgen voor de mensen die dat echt niet zelf kunnen bekostigen. Laten we met elkaar (rijksoverheid, lokale overheid en belangenbehartigers) kijken hoe we dit gezamenlijk kunnen oplossen. Met elkaar! En voor elkaar! Want dan is er pas echt sprake van een inclusieve samenleving.”

Klik hier om het artikel in De Telegraaf te lezen

Liane den Haan - ANBO